Voor mijn overleden MAATJE JORIS

Corona

Prachtig verhaal over zin zoeken in het Leven.. idealen vs de realiteit

Hoeveel rillingen en kracht kan een nummer geven. Dit album is wellicht het meest waardevolle in mijn leven. De opbouw van dit nummer geniaal. Tot de gitaar op het eind die toonladders hoog klimt tot alle haartjes op mijn armen rechtstaan. Daar dient muziek voor. Zalig.

Ik ben gitaar beginnen spelen toen ik een jaar of 14 was. Eigenlijk nog voor ik mijn (muzikale) identiteit ontdekt had. Er was niets dat ik echt wou leren spelen omdat ik vond dat het niet echt bij mij paste. Toen ik dit nummer voor het eerst hoorde was ik meteen verkocht en ik ben het meteen beginnen leren spelen. Ik zie dit nummer als het echte startschot van mijn 'carrière' als hobbygitarist en het was definiërend voor mijn muzieksmaak. Deze week is het tien jaar geleden dat het nummer en de Burgh Island EP uitkwam. En in die tien jaar blik ik terug op mijn evolutie en renaissance als mens, muziekliefhebber en muzikant. Het biedt me kracht, hoop en zin voor het leven.

Dit nummer heeft de kracht om me weemoedig terug te laten denken aan mooie momenten vele jaren geleden.

"Muziek is iets waarin ik mijn emoties direct in kan verwerken. Het brengt me soms in confrontatie met mezelf. Is dit wat ik aan het schrijven ben? Is dit hoe ik mij echt voel op dit moment? Ik heb het soms pas door doordat ik het schrijf. Muziek maakt gewoon veel emoties los, en op die manier is het een medicijn."